Metamorfose I (2024)

Konden wij toch insecten zijn

Wat als mensen als insecten waren
Zou dat het leven leed besparen

Een vlinder fladdert door de wei
Geen zorgen om morgen, helemaal vrij
Een krekel zingt in het ochtendgloren
Tussen ‘t graan, tarwe en het volkoren

De libelle zweeft haar zwalkende vlucht
Over het water, door de lucht
Wij dansen en flirten in de zon
kruipen blozend en giechelend uit onze cocon

Vrijen samen op een bloemblad
Dan vliegen we verder, zwetend nat
Helemaal bloot vlieg jij voor mij
Vraagt fluisterend of ik nogmaals met je vrij

Laten we leven vrolijk en klein
O, mochten wij toch als insecten zijn